در میان انواع عوامل شخصیتی که در بحث خودشناسی و اساساً تئوریهای مختلف شخصیت شناسی مورد توجه و بررسی قرار میگیرند، «درونگرایی و برونگرایی» تقریباً مخرج مشترک محسوب میشود. تعاریفی که از درونگرایی شده بسیار متنوع است. سادهترین تعریفی که عموماً مردم از این واژه در ذهن دارند، «ساکت و منزوی و گوشهگیر بودن» است.اما امروزه تعاریف دقیقتر و کاملتری مورد توجه قرار میگیرند: «اینکه برای فرد درونگرا، زندگی ذهنی جذابیت بالایی دارد» و یا اینکه «فرد درونگرا از خلوت کردن با خودش انرژی میگیرد و در تعامل با دیگران، انرژی خود را از دست میدهد».