رایانشانی خود را وارد کنید و آخرین مطالب را روزانه دریافت کنید:
سه جور "ای داد ای بیداد" نوشته های این روزها را پر کرده:
1) "ای داد ای بیداد چرا وبلاگها از دغدغه های مردم جدا هستند؟"
2) "ای داد ای بیداد چرا روشنفکران از دغدغه های مردم جدا هستند؟"
3) "ای داد ای بیداد چرا خود مردم دغدغه های پرت و پلا دارند؟"
بیا خیلی سریع از وبلاگها شروع کنیم:
فکر می کنم بعد از 4 سال تقریبا مشخص شده که انتقاد کردن یا تلاش برای جهت دادن به هزاران نفر که هزار نوع دغدغه متفاوت را به هزار زبان و در هزار قالب مختلف می نویسند هدف چندان دقیقی نیست.
شاید برای شما هم پیش اومده وارد کنترل پنل وبلاگتون میشید و تو قسمت پیام های خصوصی یه کامنت اومده نوشته:
وبلاگتون رو دیدم.بسیار جالب بود.اما تعجب میکنم شما با این حرفه ای بودنتون هنور رو وبلاگ کار میکنید و اونو به وبسایت تبدیل نکردید و آدرس اختصاصی ندارید.تبدیل وبلاگ به وبسایت در عرض 5 دقیقه،دامنه و فضای اختصاصی.با کمترین هزینه
این نشون اینکه شما حرفه ای نیستید نیست!!!
این نشون میده اون بابایی که این کامنت رو گذاشته اینکاره نیست 
چرا؟؟؟
بچه ها می خواهیم کمی "مهاجرت بازی" کنیم ... صورت مساله هم اینه: چه کشوری برای زندگی بهتره؟
بیا هم کشورها و هم آدمها را به سه دسته تقسیم کنیم ... اسمهای مختلفی می شه گذاشت اما فعلا بیا این اسمها را انتخاب کنیم: کشورهای پایین ، کشورهای متوسط ، کشورهای بالا ... آدمهای پایین ، آدمهای متوسط ، آدمهای بالا ... می خواهیم ببینیم کشور ایده آل هر کدوم از این تیپ آدمها کدوم تیپ کشورها هستند ...
دوستی داستان یک روز دوچرخه سواری با یکی از دخترک دوستانش را تعریف می کرد: "به محض اینکه با هم مسابقه گذاشتیم و من برنده شدم گفت: خداحافظ! و دیگه پیداش نشد" ... چرا؟ ... رفیق ما برای اون دخترک زیادی کامل شده بوده ...عیب و نقصی نداشته ... هیجانی نداشته ... کسل کننده شده بوده ...
دور و برت را نگاه کن: موفق ترینها کسانی هستند که کامل هستند ، اما جوری رفتار می کنند که در چشم دیگران ، موفق دیده نشوند ... گوگل را ببین: اون برچسب Beta که همیشه در محصولاتش داره بیش از اینکه به مفهوم ناقص بودن اونها باشه (که می بینیم از بسیاری از محصولات دیگران بهتره)، داره یک مفهوم مهم را منتقل می کنه: باور کنید ما کامل نیستیم ... سریالهای مدیری را ببین: درس روز اول بازیگری اینه: به دوربین نگاه نکن! اما مدیری و بازیگرانش مرتب به دوربین نگاه می کنند و به ما یادآوری می کنند: ما کامل نیستیم ... وبلاگهای دور و برت را ببین: با وبلاگهایی که سعی می کنند زیادی اتو کشیده و کامل باشند حال نمی کنیم. کمی صحبت از روزمرگیها این پیام را به خواننده می رسونه: من در زمینه X ادعا دارم اما من کامل نیستم ... دنیای عکاسی (عکس سیاه و سفید در برابر عکس رنگی) ... دنیای مد (یقه های باز مدهای Smart-Casual و جین های پاره مدهای Casual) ... به هر دنیایی که سرک بکشی آدمهای موفقش فریاد می زنند: ما کامل نیستیم ...
کامل به نظر رسیدن مشکلات زیادی داره: کامل "غیر طبیعی" است ... کامل "توقع" میاره ... کامل "کسل کننده" است ... اگه می خواهی در زندگی موفق باشی سعی کن کامل باشی اما کامل به نظر نرسی ... بالا و پایین داشته باشی ...
... روزی چند بار به دوستت ، رئیست ، خواننده ات ، بیننده ات و شنونده ات بگو: من کامل نیستم ...
بچه ها که اینجا بودند (از آلمان اومده بودند) نکته جالبی را می دیدند: چرا اینجا انقدر آدمها بدون فاصله نسبت به هم راه می روند و تنه زدن کار معمولی ای هستش؟ ... بیشتر که فکر می کردم خود این می تونست نشانه ای از باگ بعدی زندگی باشه که متاسفانه مخصوص ما و ایران ماست: "باگ عدم رعایت فاصله" ...
ما اصلا فاصله ها را رعایت نمی کنیم: در رانندگی از جلو و عقب و چپ و راست هیچ فاصله ای با ماشین بقلی نداریم. در راه رفتن و در صفها هیچ فاصله ای بین ما و نفر جلویی و عقبی وجود نداره. در روابط اجتماعی هیچ فاصله ای را رعایت نمی کنیم (همکارمون در اداره از اینکه در مهمونی پنج شنبه شب کی چی پوشیده خبر داره).
سازمان بهداشت جهانی دو سه روز پیش گزارش کاملی در مورد مصرف الکل در دنیا منتشر کرده و ایران عزیز در بین ۱۹۰ کشور رتبه ۱۶۶ مصرف سرانه الکل را داره و در ظاهر همه چیز مرتب به نظر می آید.
اما طبق همین گزارش، اگر کسانی که الکل مصرف نمی‌کنند را کنار بگذارید ،ایران کشور نوزدهم دنیا از نظر میزان مصرف بالای الکل به ازای هر نفر است: ۲۵ لیتر سالانه! یک ایرانی مشروب‌خوار دو برابر یک امریکایی و حتی بیشتر از یک روسی الکل مصرف می‌کنه! گزارش کامل سازمان بهداشت جهانی و مجله اکونومیست هم این چارت را از این گزارش تهیه کردند
خب اول یه تاریخچه ای از فرش در ایران بگم بعد هم چند تا تصویر:
پیشینة بافت فرشهای اولیه در جهان به زمان بعد از غارنشینی باز می‌گردد. زیرا در آن دوران انسان به تقلید از پرندگان سعی نمود با تنیدن الیاف نرم گیاهان به همدیگر مانند سبدبافی و حصیربافی، زیراندازهایی برای خود تهیه نماید. پس از شکار حیوانات و دسترسی به پوست و پشم آنها زیراندازها اندکی نرم‌تر شد. حفاری باستان‌شناسان نشان می‌دهد که بافت «بوریا» از نی‌های منطقة بین‌النهرین، از هزاره پنجم و چهارم قبل از میلاد متداول بوده و بافت گلیم تا سده پانزدهم قبل از میلاد به مرحلة بالایی از تکامل رسیده بود. از بافت نخستین قالی یا قالیچه اطلاع دقیقی در دست نیست زیرا الیاف قالیچه بر اثر رطوبت و هجوم حشرات آسیب‌پذیر بوده و از بین می‌رود. اما بنابر مادة اولیة قالیچه یعنی پشم، گمان می‌رود ابتدا قبایل چادرنشین آسیای مرکزی که شغل عمده آنها گله‌داری بوده، به بافتن فرش مبادرت نموده باشند. و قدیمی‌ترین نمونه‌ای که باستان‌شناسان به دست آورده‌اند، قالیچه‌ای است مربوط به درة «پازیریک» واقع در هشتاد کیلومتری مغولستان که «قالیچة پازیریک» نامیده شده است.
شاید شما هم متن معروف «کرم ضد آفتاب بمالید» را خوانده باشید. چند سال پیش در فضای وب انگلیسی و فارسی، این متن زیبا و معروف، به عنوان سخنرانی کرت ونه گات در مراسم فارغ‌التحصیلان دانشگاه MIT در سال ۱۹۹۷، به صورت گسترده نقل می‌شد. متن زیبا بود و به قول اهل رسانه، متنی ویروسی یا Viral بود. محتواهای ویروسی محتواهایی هستند که به سختی می‌توان در مقابل اشتراک گذاری آنها با دوستان و آشنایان، مقاومت کرد.
در سال‌های اخیر، به‌ویژه پس از اجرای هدفمندی یارانه‌ها و آزادسازی نسبی قیمت حامل‌های انرژی و در نتیجه بالا رفتن قیمت آب و برق و ... عامه مردم که همیشه سختی و زحمات و مشکلات انقلاب و جامعه بر دوش آنها بوده و هست و خواهد بود، از روی خلوص و صفا و صداقتشان، گاه به مزاح و گاه به جدّ، می‌گویند: «شکر خدا، قولی که امام خمینی اول انقلاب داده بود، عملی شد و آب و برقمان مجانی شد!» یا اینکه بعضی افراد بی غرض و گاه با غرض، می‌گویند: «مجانی شدن آب و برق را امام خمینی در سخنرانی 12 بهمن بهشت زهرا گفته ولی حالا حذف و تحریف کرده‌اند!» گاه بوق‌های تبلیغاتی دشمنان و مخالفان خارج‌نشین هم بر این دروغ دمیده و به آن شاخ و برگ داده و آب را گل‌آلود کرده و در صدد گرفتن ماهی هستند.
شهید مطهرى در کتاب بررسى اجمالى مبانى اقتصاد اسلامى، بین دین و اقتصاد دو رابطه ذکر مى کند که یک رابطه، مستقیم و دیگرى غیرمستقیم است.
اولین رابطه ى مستقیم، بین اخلاق و اقتصاد است. دین پشتیبان نوعى از اخلاق، و مروج نوعى فضایل و مکارم اخلاقى است; لکن رذایل اخلاقى را نهى مى کند; بنابراین، اخلاق با طرح و حمایت مستقیم دین، روى اقتصاد اثر مى گذارد. اگر جامعه اى براى فضایل اخلاقى ارزش قایل باشد، و این فضایل در فکر و ذهن و رفتار مردم رسوخ کند، طبعاً اقتصادِ آن جامعه وضع خاصى پیدا مى کند; مثلا تولید کالاهاى ضرورى و مورد نیاز عموم، در حد نیاز مردم و توزیع درآمد عادلانه خواهد بود.