شغلی به نام «فروشنده»
فروش و فروشندگی، لغت‌هایی است که هر روز می‌شنویم. اما بسیاری از ما، به این شغل و مهارت، به صورت جدی نگاه نمی‌کنیم. عمده‌ی کسانی که نخستین روز، وارد حوزه فروش می‌شوند، ممکن است باور ندارند که وارد شغلی شده‌اند که در مقایسه با بسیاری از تخصص‌ها و مهارتهای دیگر، سریع‌ترین مسیر رشد را طی می‌کند.
واقعیت این است که «تا فروش انجام نشود، هیچ کاری آغاز نمی‌شود». فروش است که تقاضا را ایجاد می‌کند و رشد می‌دهد. نقدینگی را وارد مجموعه می‌کند و بقیه‌ی شرکت و سازمان، میتوانند به فعالیت‌های خود ادامه دهند.
چیزی که معمولاً احساس ما را به «فروشندگی» بد می‌کند، تصویر ذهنی یک «فروشنده‌ی مهاجم» است که می‌خواهد به هر قیمتی شما را قانع کند، بخشی از پول موجود در جیبتان را به او بدهید. فروشنده به عنوان «مشاور»، تصویر بسیار مثبتی دارد. به شرط اینکه «مشاور فروش» به همان کار «فروشندگی تهاجمی» ادامه ندهد "آرتور ماتلی"
* فروشندگی برایش به تجربه‌ای لذت‌بخش (و نه رنج‌آور و مستهلک‌کننده) تبدیل می‌شود.
* عملاً می‌تواند با تصمیم و تحلیل خود، موفقیت یا شکست یک محصول یا خدمت جدید را رقم بزند.
* به دلیل ارتباط مستقیم با مشتریان، نقش مهمی در برند و برندسازی برای محصول و سازمان ایفا نماید.
و در یک کلام، به تعبیر زیبای فاترل در کتاب مبانی فروش (که یکی از مراجع این سری آموزشی هم هست)، اگر قطار اقتصاد در جهان، یک لوکوموتیو داشته باشد، این لوکوموتیو قطعاً فروش و فروشندگان هستند.
در یک فعالیت اقتصادی، فروشندگی به چه شکل‌هایی مشاهده می‌شود؟
خرده فروشی: در خرده فروشی، محصول مستقیماً برای استفاده شخصی به مصرف‌کننده‌ی نهایی فروخته می‌شود. فروشی که در سوپرمارکت‌ها انجام می‌شود از این نوع است. همینطور، وقتی کت و شلوار یا مانتو در یکی فروشگاه به فروش می‌رسد، حوزه‌ی فعالیت فروشنده را خرده فروشی می‌دانند.
کسانی که به صورت تلفنی محصولاتی را به فروش می‌رسانند (و معمولاً تله مارکتر Telemarketer نامیده می‌شوند) هم در گروه خرده فروشان هستند.
بنابراین کسانی که پشت گیشه بانک می‌نشینند، سی دی می‌فروشند، در هتل‌ها با مشتری در تماس هستند، نانواها، آژانس‌های مسافرتی، گل‌فروشی‌ها، فروشندگان موبایل و تجهیزات دیجیتال و فروشندگان مبلمان در فروشگاه‌ها، همگی در گروه خرده فروشان قرار می‌گیرند.
عمده فروش‌ها یا پخش‌ها یا توزیع‌کنندگان: عمده فروش‌ها، کسانی هستند که محصول یا خدمت را در حجم بالا از تولیدکنندگان (یا بهتر است بگوییم عرضه‌کنندگان) دریافت کرده و آنها را به سازمانها، عمده فروشان دیگر یا خرده فروشان می‌فروشند. فروشندگان در شبکه‌های پخش و توزیع، بحث‌های تخصصی پیچیده‌ای دارند که به جای خود، به آنها می‌پردازیم.
فروش برای یک سازمان خاص: همه کارخانجات، سازمانها و شرکت‌ها، برای عرضه‌ی محصولات و خدمات خود، از فروشندگان استفاده می‌کنند. محدوده‌ی این شغل به طرز غیر قابل تصوری گسترده است. از کسی که به همراه راننده در کنار ماشین لبنی، هر روز صبح به سوپرمارکت‌ها سر می‌زند، تا کسی که خط تولید یک خودرو را به شرکت خودروساز می‌فروشد، در این گروه قرار می‌گیرند.
در گروه سوم، فعالیت‌های مختلفی وجود دارد:
۱) دریافت و ثبت سفارش از مشتریان
۲) معرفی خدمات و محصولات و ترغیب مشتری برای خرید
۳) فروش و معرفی تخصصی (کسی که دانش تخصصی کافی درباره‌ی محصول دارد): مهندسان فروش در حوزه‌های صنعتی و MedRep ها (مخفف Medical Representatives) در این گروه قرار می‌گیرند. وظیفه این گروه بیشتر بر معرفی دقیق محصول استوار است تا دریافت سفارش خرید.
۴) فروش خدمات: فعالیت‌های فروش خدمات تفاوت جدی با فروش محصول ندارد. تنها تفاوتی که بسیار مهم است این است که در عرضه‌ی خدماتی که فروشنده، به صورت چهره به چهره با خریدار مواجه می‌شود، برخورد فروشنده می‌تواند تاثیری جدی بر میزان رضایت خریدار از خدمت داشته باشد. این مسئله در فروش کالا کمتر مشاهده می‌شود