ما یک آقای بلالی داریم مقابل خانه مان، تندیس لقمه حلال است. یک وقتهایی که علی کوچولو سراغش می رود و بلالهای نرمش تمام شده، الباقی را به بچه نمی فروشد و می گوید برای دندان شما سفت است! بلالهای ریزتر و کوچکتر را هم ارزان تر از بلال های درشت می فروشد.
بلال! پخته نگردد مگر به گردیدن
حالا که کم کم فصل بلال رو به اتمام است یحتمل تا تابستان دیگر باید دلتنگش باشیم می شود به نام او این «الف نویسی» را آغاز کرد. ربط داستان این آقای بلالی با مطلب ما این است که بعضی روزها می بینمش که از حوالی ظهر مشغول مقدمات کسب است.