ما گاهی نیازمندیم به حرف زدن. به حرف زدن باکسی که در پایان کلام، از صمیم قلب بگوییم «آرام شدم…» و تازه نرسیم به آغاز یک ماجرای دیگر. حرف زدن با کسی در هر جمله ای که شروع میکنی، مانند جگواری که در کمین خرگوش خیز برداشته، آماده نباشد که جمله ات به نقطه آخر برسد و برق آسا ترین زمان ممکن جوابت را بدهد.